• Δύο δεκαετίες έρευνας αποτελούν ισχυρή ένδειξη ότι ο ερυθρός οίνος, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο της αθηροσκλήρωσης και καρδιακής προσβολής κατά 60%.

• Η μεσογειακή διατροφή, η οποία περιλαμβάνει μέτρια κατανάλωση οίνου, βοηθά στη μείωση του κινδύνου ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2 έως και κατά 83%.
• Οι πολυφαινόλες, που βρίσκονται μέσα στον οίνο, μπλοκάρουν και εξουδετερώνουν τις τοξικές πλάκες, που σκοτώνουν τα κύτταρα του εγκεφάλου των ασθενών της νόσου Alzheimer.
• Οι άνθρωποι, που καταναλώνουν μεταξύ 7 και 14 ποτήρια οίνου την εβδομάδα, έχουν 56% χαμηλότερο κίνδυνο να υποστούν την νόσο οισοφάγου – Barrett’s Esophagus – μια κατάσταση, που προκαλείται από τη
• χρόνια “καούρα” μετά την κατανάλωση φαγητού και συχνά αποτελεί προοίμιο για τον καρκίνο του οισοφάγου.
• Όσοι καταναλώνουν ερυθρό οίνο με μέτρο, έχουν περίπου το μισό κίνδυνο εμφάνισης καταρράκτη, από αυτούς που δεν καταναλώνουν.
• Οι γυναίκες που πίνουν ένα με δύο ποτήρια οίνου την ημέρα έχουν περίπου το ήμισυ του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου των ωοθηκών σε σύγκριση με αυτές που δεν καταναλώνουν οίνο ή που καταναλώνουν μπίρα ή άλλα οινοπνευματώδη ποτά.
• Οι άνδρες που πίνουν ερυθρό οίνο έχουν χαμηλότερο κίνδυνο καρκίνου των πνευμόνων σε σύγκριση με αυτούς που δεν καταναλώνουν.
• Οι άνδρες που καταναλώνουν ένα ως δύο ποτήρια ερυθρό οίνο την ημέρα, έχουν 40% χαμηλότερο κίνδυνο, να υποστούν ένα εγκεφαλικό επεισόδιο.
• Η ρεσβερατρόλη, που υπάρχει μέσα στον οίνο προστατεύει τα κύτταρα από την καρκινογέννηση.
• Ένα ποτήρι οίνο την ημέρα μειώνει τον κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου fatty liver disease. Επίσης, το αλκοόλ και η ρεσβερατρόλη μειώνουν την ποσότητα παραγωγής λίπους στο συκώτι και βοηθούν στη διάσπαση του λίπους, που υπάρχει στο συκώτι.
• Ο ερυθρός οίνος βοηθά το στομάχι να αφαιρέσει επιβλαβείς ουσίες, που μπορεί να βρίσκονται σε κόκκινα κρέατα, επίσης βοηθά στην πέψη και προστατεύει από τον καρκίνο του παχέος εντέρου.

Μάχη Σεργίου

Ειδική επεξεργάστρια ζαχάρεως

Σουλίου 13, κατ.2+3

2018 Λευκωσία

Email: machi@spidernet.netΤηλ. 22492711

Το ζαχαρωτό είναι ένα πολύ σημαντικό υλικό που χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική.

Καλύπτει ένα πολύ μεγάλο φάσμα στο θέμα της διακόσμησης  τούρτων  και άλλων γλυκών όπως είναι τα μπισκότα, τα brownies και πολλά άλλα.

Διακοσμώντας μια τούρτα βάζουμε το προσωπικό μας στυλ και είναι μια μεγάλη πρόκληση για να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό και να έχουμε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα.

Με το  ζαχαρωτό  δουλεύουμε πάντα σε καθαρή και λεία επιφάνεια πάγκου.   Ζυμώνουμε καλά στο χέρι  και σε περίπτωση που κολλά,  προσθέτουμε ζάχαρη άχνη,  ποτέ αλεύρι!

Η θερμοκρασία του δωματίου και των χεριών παίζει μεγάλο ρόλο στο κατά πόσο κολλά το ζαχαρωτό. Μπορούμε να το ανοίξουμε με τον πλάστη μας, σε πολύ λεπτό, ανάλογα με τις ανάγκες μας.  Φυλάγεται σε νάιλον σακούλι, καλά κλειστό, χωρίς να μένει αέρας μέσα, σε θερμοκρασία δωματίου. Ζαχαρωτό υπάρχει σε άσπρο και σε άλλα πολλά χρώματα, όπως κόκκινο, μαύρο, πράσινο, μπλε, κίτρινο, καφέ και άλλα. Μπορούμε επίσης να το βάψουμε μόνοι μας, χρησιμοποιώντας χρώματα ζαχαροπλαστικής σε μορφή πάστας. Αυτό δεν αλλοιώνει την πυκνότητα του ζαχαρωτού. Είναι καλύτερα να χρησιμοποιούμε τα υγρά χρώματα καθώς και τις σκόνες, πάνω στο ζαχαρωτό αντί μέσα σε αυτό.

Με το ζαχαρωτό εκτός από επικαλύψεις, μπορούμε να φτιάξουμε τρισδιάστατες ή ανάγλυφες φιγούρες, λουλούδια και πολλά άλλα διακοσμητικά, ρεαλιστικά ή φανταστικά αντικείμενα!

Τα διακοσμημένα με ζαχαρωτό προϊόντα φυλάγονται ανάλογα με το είδος τους, στο ψυγείο ή σε κουτί σε θερμοκρασία δωματίου.

Το προϊόν αυτό το βρίσκετε έτοιμο, από έμπορους  ειδών ζαχαροπλαστικής και σε υπεραγορές. Μπορείτε επίσης να το φτιάξετε μόνοι σας και να το χρησιμοποιήσετε εντός 3 ημερών.

Γιάννης Κερίμης BSc, MSc, R.D (USA)

Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος

T: 25339700, F: 25339599

Web: www.ikerimis.com

Xορτοφαγία χαρακτηρίζεται μια διατροφή ελλειπής σε κρέας, πουλερικά, θαλασσινά και ζωικά προιόντα αν και σε ορισμένες περιπτώσεις οι χορτοφάγοι μπορεί να προσθέσουν στην διατροφή τους αυγά, γάλα η ακόμη και θαλασσινά. Υπάρχει γενικά μια αυξητική τάση ως προς την υιοθέτηση αυτής της στάσης ζωής.

Τα ωφέλη της χορτοφαγίας είναι αρκετά. Οι χορτοφάγοι συνήθως καταναλώνουν αυξημένες ποσότητες αντιοξειδωτικών βιταμινών όπως βιταμίνες C και Ε που δρούν ώς αντικαρκινικές και αντιγηραντικές ουσίες και φυτικές ίνες υπεύθυνες για την ισορροπία του ζακχάρου και των λιπιδίων του αίματος και την υγεία του εντέρου. ¨Ατομα που υιοθετούν την χορτοφαγία ως στάση ζωής έχουν συνήθως καλό λιπιδαιμικό προφίλ (χοληστερόλη, τριγλυκερίδια) και χαμηλό σωματικό βάρος ενώ έχουν μειωμένο κίνδυνο για ανάπτυξη καρδιακών παθήσεων, καρκίνου και σακχαρώδη διαβήτη.

Αν και είναι αρκετά τα ωφέλη απο την χορτο/φυτοφαγία οι αυστηρά φυτοφάγοι μπορεί να παρουσιάσουν ελλείψεις σε διατροφικά στοιχεία όπως πρωτείνες, σίδηρο, βιταμίνες του συμπλέγματος Β και ασβέστιο.

Η πρωτείνη απο ζωικά προιόντα ονομάζεται βιολογικά πλήρης γιατι παρέχει όλα τα αμινοξέα που αποτελούν μια πρωτείνη. Οι πρωτείνες φυτικής προέλευσης, με εξαίρεση την πρωτείνη της σόγιας, είναι συνήθως ελλειπής σε κάποια απο τα αμινοξέα και δεν αφομοιώνονται απο τον οργανισμό όπως η ζωική πρωτείνη. Τα όσπρια αποτελούν μια καλή πηγή πρωτεινών αλλά υπολύπονται σε ορισμένα αμινοξέα που βρίσκονται σε κάποιες μορφές υδατανθράκων (ρύζι, πατάτες μακαρόνια κλπ) και ξηρούς καρπούς γι’αυτό θα πρέπει γενικά να συνδιάζονται για να παρέχουν πλήρη πρωτείνη. Καλοί συνδιασμοί τροφίμων είναι φακές με ρύζι, λαχανικά με ζυμαρικά, ρεβύθια με πατάτες κλπ.

Ο σίδηρος απορροφάται πιο έυκολα όταν προέρχεται απο ζωικά προιόντα και λιγότερο απο τα φυτικά. Καλές πηγές τροφίμων που περιέχουν σίδηρο και δεν προέρχονται απο ζωικά προιόντα είναι ξηρά φρούτα, δημητρικά πρωινού, ξηροί  καρποί, πράσινα σκουρόχρωμα λαχανικά (π.χ σπανάκι) και σπόρια. Για να αυξήσουμε την απορροφηκότητα του σιδήρου θα πρέπει να προσθέσουμε στην διατροφή μας μια καλή πηγή βιταμίνης C. Π.χ θα μπορούσαμε να συνδιάσουμε το φαγητό μας με ένα ποτήρι χυμό πορτοκάλι, να προσθέσουμε ντομάτα στα όσπρια κλπ.

Μια διατροφή που στηρίζεται σε φυτικά προιόντα μπορεί να είναι ελλειπής σε βιταμίνες του συμπλεγματος Β όπως Β12 και φυλλικό οξύ. Και οι δυο βιταμίνες σχετίζονται με την σωστή ανάπτυξη των ερυθροκυττάρων. Καλές πηγές φυλλικού οξέως είναι τα σκουροπράσινα φυλλώδη λαχανικά, το πορτοκάλι, τα όσπρια, η μπανάνα κλπ. Η βιταμίνη Β12 βρίσκεται κυρίως σε ζωικά προιόντα, ενώ βρίσκεται δύσκολα σε φυτικές τροφές με εξαίρεση τα εμπλουτισμένα δημητριακά και γάλα σόγιας γι’αυτο ίσως να χρειάζεται κάποιο συμπλήρωμα στην διατροφή του φυτο/χορτοφάγου.

Χορτοφάγοι που δεν καταναλώνουν γαλακτοκομικά προιοντα και ψάρια όπως ο σολωμός και οι σαρδέλες με κόκκαλα ίσως να παρουσιάσουν χαμηλά επίπεδα ασβεστίου. Μή ζωικές πηγές ασβεστίου είναι τα  αμύγδαλα, το σουσάμι,το τόφου (προιόν σόγιας), τα ξηρά σύκα, και το μπρόκολο.

Γενικά, η χορτοφαγία είναι μια στάση ζωής που προάγει την γενική υγεία του ατόμου λόγω του ότι η διατροφή των χορτοφάγων είναι μειωμένη σε κορεσμένα λιπαρά και χοληστερόλη και πλούσια σε   αντιοξειδωτικά και φυτικές ίνες. Οι χορτοφάγοι λόγω του ότι δεν καταναλώνουν ζωικά προιόντα ίσως παρουσιάσουν ελλείψεις σε ορισμένα διατροφικά στοιχεία όπως πρωτείνη, ασβέστιο, σίδηρο και βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Τέλος, οι προαναφερθέντες συμβουλές  μπορούν να εφαρμοστούν και απο άτομα που νυστεύουν.

Η μαγεία του σκόρδου σε μια σάλτσα ντομάτας είναι μοναδική. Το δέσιμο των γεύσεων της ντομάτας με το σκόρδο είναι τόσο αρμονικό που αν δοκιμάσεις έστω και μια φορά σάλτσα ντομάτας με σκόρδο, οποιαδήποτε άλλη χωρίς, μοιάζει γευστικώς ατελές.

Σε πολλά σοβαρά βιβλία μαγειρικής συναντούμε σάλτσες ντομάτας εμπλουτισμένες με το άρωμα και την γεύση του πολύτιμου αυτού υλικού. Σε άλλα -εξίσου σοβαρά- πάλιν όχι.

Ποια είναι άραγε η καλύτερη σχέση και χρήση του σκόρδου στις σάλτσες ντομάτας;

Ας φέρουμε στο μυαλό μας για λίγο την σάλτσα “Provençale”.

Η σάλτσα “Provençale” είναι ακριβώς μια σάλτσα ντομάτας με σκόρδο. Η δημιουργία μιας τέτοιας σάλτσας ίσως υποδηλώνει ότι η αυθεντική σάλτσα ντομάτας δεν περιέχει σκόρδο.

Επίσης ας μην ξεχνάμε το γεγονός ότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις η σάλτσα ντομάτας χρησιμοποιείται ως βάση για την δημιουργία άλλων σαλτσών ή παρασκευών. Αν λοιπόν η παρασκευή στην οποία θα χρησιμοποιήσουμε την σάλτσα δεν ταιριάζει με την γεύση του σκόρδου τότε το αποτέλεσμα θα είναι αρνητικό ή τουλάχιστον έξω από την πραγματική της ταυτότητα.

Στη συνέχεια λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι όλο και πιο πολλοί άνθρωποι αποφεύγουν συνειδητά την κατανάλωση σκόρδου μη θέλοντας να έχουν στην συνέχεια την απωθητική μυρωδιά που αναδύει το στόμα αλλά και το σώμα θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεχτικοί στην χρήση, του κατά τα άλλα ευεργετικού αυτού υλικού.

Έλα όμως που ο συνδυασμός αυτός μας αρέσει!

Η σκέψη αυτή συνάδελφοι, με προβλημάτισε και συνεχίζει να με προβληματίζει.

Προτείνω την αποφυγή χρήσης του σκόρδου στις περιπτώσεις που η σάλτσα θα χρησιμοποιηθεί για την περαιτέρω παρασκευή άλλων φαγητών (π.χ. πίτσες, φανταστείτε να τρώει ένα μωρό ένα κομμάτι πίτσας και να αναδύει μετά για ώρες την μυρωδιά του σκόρδου).

Τώρα από την άλλη στις σάλτσες που θα χρησιμοποιήσουμε σκόρδο (και σίγουρα αυτό θα τις κάνει πολύ καλύτερες) θα πρέπει να φροντίζουμε να το αναφέρουμε ξεκάθαρα στο μενού μας με τρόπου που ο πελάτης να το αντιλαμβάνεται με ευκολία.

– Αντώνης Καβαλιέρος –

Εκπαιδευτής Μαγειρικής

BA (Hons) Culinary Arts

Middlesex University

Το καλοκαιράκι έχει μπει για τα καλά και ο υδράργυρος είναι στα ύψη. Πολλά είναι τα καλοκαιρινά φρούτα που μας δροσίζουν αλλά σίγουρα την πρώτη θέση κατέχει το καρπούζι! Με γλυκιά κόκκινη σάρκα και «τροφή των αγγέλων» κατά τον Μαρκ Τουέιν, το καρπούζι είτε μόνο του, είτε συνοδευόμενο από λευκό τυρί (συνήθως χαλούμι ή αναρή) αποτελεί ένα χορταστικό σνακ ή ένα ελαφρύ βραδινό. Επίσης χρησιμοποιείται σε γρανίτες, φρουτοσαλάτες, με γιαούρτι χαμηλών λιπαρών, ως γλυκό κουταλιού, σε παγωτά σορμπέ ή ακόμη και σε αλκοολούχα ποτά.

Πολλοί πιστεύουν ότι το καρπούζι δεν περιέχει θρεπτικές ουσίες ή βιταμίνες όπως τα άλλα φρούτα και ότι προσφέρει μόνο νερό και ζάχαρη. Ευτυχώς όμως, για τους λάτρεις του καρπουζιού, η αντίληψη αυτή είναι λανθασμένη. Μπορεί πράγματι το 90% του καρπουζιού να αποτελείται από νερό και η περιεκτικότητά του σε ζάχαρη να ανέρχεται στο 5%, όμως σύγχρονες έρευνες έχουν δείξει ότι το καρπούζι είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α, θειαμίνη (Β1), βιταμίνη Β6, C, λυκοπένιο, κάλιο και φυτικές ίνες, ενώ δεν περιέχει καθόλου χοληστερόλη. Τα χαρακτηριστικά αυτά λοιπόν του καρπουζιού το καθιστούν ιδιαίτερα ωφέλιμο για την υγεία μας.

Η αιτία για τη γλυκιά γεύση του καρπουζιού είναι ότι το σάκχαρο είναι η κυριότερη ουσία που του δίνει τη γεύση του, σε αντίθεση με άλλα φρούτα που έχουν περισσότερη περιεκτικότητα σε ζάχαρη (π.χ. το μήλο). Κάτι άλλο αξιοσημείωτο είναι ότι το καρπούζι αποδίδει μόνο 40 θερμίδες ανά 100γρ. Βέβαια επειδή είναι πολύ εύκολο να το υπερκαταναλώσουμε λόγω της ελαφριάς του γεύσης χρειάζεται «μέτρο» στην κατανάλωσή του για να μην επιβαρύνουμε το βάρος μας

Οφέλη για την υγεία

Συμπερασματικά, το καρπούζι είναι μια σημαντική πηγή ωφέλιμων και θρεπτικών ουσιών και μπορεί να αποτελέσει ένα εγγυημένο σνακ για απόκτηση ενέργειας, αποφυγή αφυδάτωσης και θωράκισης της υγεία μας.

Φωτεινή Λάππα MSc

Διαιτολόγος – Διατροφολόγος

Αθλητική Διαιτολόγος

Σταυρού 53, Στρόβολος 2035

Τηλ: 22 492148

Email: lfotini@cytanet.com.cy

Η ιστορία του μελιού ξεκινά από τους αρχαίους χρόνους, όπου κατείχε ξεχωριστή θέση. Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν το μέλι σα φυσικό και υγιεινό προϊόν, απαραίτητο στοιχείο της διατροφής τους. Επίσης, στους ιστορικούς χρόνους υπάρχουν συγγράμματα του Ιπποκράτη, του Αριστοτέλη και του Δημόκριτου που αναφέρονται στις ευεργετικές ιδιότητες του μελιού στην υγεία και τη μακροζωία.

Το μέλι παράγεται από το νέκταρ των λουλουδιών ή τα διάφορα μελιτώματα φυτών με τη βοήθεια των μελισσών. Τα διάφορα είδη μελιού διακρίνονται ανάλογα με το φυτό από όπου άντλησαν οι μέλισσες το νέκταρ – θυμαρίσιο, ελάτου, ανθέων-, από την περιοχή προέλευσης και τον τρόπο παραλαβής του από τις κηρύθρες.

Σύσταση και Θρεπτική αξία

Το μέλι αποτελείται 70-80% από φυσικά σάκχαρα, κυρίως γλυκόζη και φρουκτόζη αλλά και από πλήθος άλλων στοιχείων. Ανιχνεύτηκαν και πιστοποιήθηκαν 182 διαφορετικές ουσίες. Πιο συγκεκριμένα, περιέχει νερό σε ποσοστό περίπου 20%, οργανικά οξέα, πρωτεΐνες και αμινοξέα, μεταλλικά στοιχεία σε μικρές ποσότητες (κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδηρο, φώσφορο κ.ά.), ένζυμα, συμπλέγματα πρωτεϊνών, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, φυσικές αρωματικές ουσίες κ.ά. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό που κάνει το μέλι τόσο ευεργετικό δεν είναι τα επιμέρους θρεπτικά συστατικά του μελιού όσο η συνύπαρξη όλων αυτών και ο τρόπος με τον οποίο δρουν στον ανθρώπινο οργανισμό.

Το μέλι έχει υψηλή ενεργειακή και θρεπτική άξια, αφού απορροφάται άμεσα από τον ανθρώπινο οργανισμό. Δυναμώνει και τον τονώνει τον οργανισμό σε περίπτωση κόπωσης σωματικής ή πνευματικής και ανάρρωσης, γιατί εμπλουτίζει άμεσα το αίμα με γλυκόζη και έτσι αποτελεί ένα φυσικό τονωτικό του οργανισμού. Είναι μια πλούσια και άμεσης ενέργειας τροφή για παιδιά, εγκύους και αθλητές,

Όσον αφορά στη θερμιδική αξία του μελιού 1 κ. σούπας μέλι αποδίδει στον οργανισμό μας περίπου 60 kcal.

Ευεργετικές ιδιότητες

Να σημειωθεί ότι ενώ το μέλι είναι μια πολύτιμη τροφή για όλες τις ηλικίες, θα πρέπει να αποφεύγεται η κατανάλωσή του από παιδιά μικρότερα του ενός έτους, λόγω ενός μικροοργανισμού που περιέχει. Χρειάζεται προσοχή επειδή τα μωρά δεν έχουν ανεπτυγμένο πλήρως το γαστρεντερικό τους σωλήνα.

TIPS

–  Οι CyChefs σας συστήνουν το κυπριακό, ποιοτικό, φρέσκο μέλι «Μαχαιράς»

Το κρασί σαν απεριτίφ…

«Aperitif» σημαίνει «ορεκτικό».  Στην ιεροτελεστία του ποτού, το απεριτίφ σημαδεύει την αλλαγή της ημέρας προς την νύχτα, από την ώρα που τελειώνουμε την δουλειά μας μέχρι πριν από το βραδινό φαγητό.  Είναι μια γέφυρα η οποία ενώνει τα δύο κομμάτια της ημέρας, δίνοντας μας την ευκαιρία να χαλαρώσουμε, να απολαύουμε μια συζήτηση να μπούμε απαλά στην ώρα του δείπνου.

Πριν παραθέσουμε τις εισηγήσεις μας ας κάνουμε μια συμφωνία.  Ως βασικό «αξίωμα-αρχής», δεχόμαστε ότι τα γεύματα και τα κρασιά δεν πρέπει να βρίσκονται ποτέ σε γευστική ασυμφωνία.  Υπάρχουν, λοιπόν, μερικές, απλές λεπτομέρειες για το τι πρέπει αν ξέρουμε όταν θέλουμε να προσφέρουμε κρασί ως απεριτίφ.

Λοιπόν, κατ’ αρχάς ότι το ιδανικό – ιδιαίτερα αν πρόκειται να ακολουθήσει ένα καλό γεύμα – είναι να προσφέρουμε ένα αφρώδη οίνο.  Αυτός μπορεί  να είναι ένα Κυπριακό ή Ελληνικό αφρώδες, αλλά και αφρώδεις κρασιά από την ποικιλία Prosecco καταγωγή Ιταλίας, μία Cava από την Ισπανία, ή μια Cremant από τις Γαλλικές οινικές περιοχές της Αλσατίας, Λίγηρα ή Βουργουνδίας.  Και βέβαια μία σαμπάνια, ένας καμπανίτης, ανάλογα με την περίσταση και κυρίως το…budget.  Ας μην ξεχνάμε δε ότι υπάρχουν και ερυθρωποί αφρώδεις οίνοι που σε φτιάχνουν με το ελκυστικά αρώματα φρέσκων κόκκινων φρούτων.  Γενικά, με τα αφρώδεις «όλα τα λεφτά» είναι η γοητεία των φυσαλίδων όπως αυτές δημιουργούν πίδακες ευχαρίστησης μέσα σε ψιλόλιγνα flute ποτήρια και η πολυπλοκότερη αρωματική τους έκφραση.

Ταυτόχρονα, τίποτα δεν μας εμποδίζει να σερβίρουμε ένα λευκό κρασί, αρκεί να μην είναι πολύ υψηλόβαθμο σε αλκοόλ, να είναι όμορφα τα αρώματα για να είναι ευχάριστο αλλά κα να συνοδεύει εύκολα κάποια κλασσικά μεζεδάκια, να μην έχει περάσει από βαρέλι γιατί αυτό βαραίνει τόσο στην γεύση, και βέβαια να διατηρείται καλά δροσερό, χωρίς να είναι υπερβολικά παγωμένο.  Το φρέσκο, γηγενής Ξινιστεράκι μας ταιριάζει απόλυτα στο ρόλο αυτό όπως και οι ελληνικές ποικιλίες του Μοσχοφίλερου και Ροδίτης.  ¨Άλλες ευχάριστες ποικιλίες το Sauvignon Blanc ειδικά του Νέου Κόσμου , Chardonnay χωρίς βαρέλι, Chenin Blanc,  Riesling και αρκετές άλλες ποικιλίες.

Εξίσου εύκολα μπορεί να παίζουμε και με ένα ροζέ, το οποίο εκτός των άλλων είναι και ιδιαίτερα ευχάριστο στο μάτι, λόγω χρώματος.  Οι συμβουλές για την επιλογή του είναι αντιστοίχως με το λευκό, και χρειάζεται προσοχή ειδικά στην περιεκτικότητα σε αλκοόλ για να είμαστε σίγουροι ότι είναι ευκολόπιστο και ευχάριστο όταν πίνεται σκέτο.

Σε περίπτωση που εμείς ή οι καλεσμένοι μας θέλουμε πάση θυσία να πιούμε απεριτίφ… ερυθρού χρώματος, τότε καλό είναι να προτιμήσουμε ένα κρασί φρέσκο, το οποίο έχει περάσει λίγο (ή και καθόλου) από βαρέλι, είναι κομψό και όχι υπερβολικά πληθωρικό, και το σώμα και το αλκοόλ του δεν μπαίνουν εμπόδιο στην απόλαυση μας.

Τέλος, αν θέλετε να κάνετε την… υπέρβαση, μπορείτε να σερβίρετε ένα ελαφρώς γλυκό (ιδανικά ημίξηρο) λευκό ή ροζέ κρασί αρκεί να το συνδυάσετε με κάποιο μεζέ αντίστοιχα ελαφρά αλμυρής γεύσης (ας πούμε κροκετούλες τυριού) έτσι ώστε να προκαλέσετε κάποια όμορφα γευστικά παιχνίδια που θα οδηγήσουν ευχάριστα στο γεύμα που θα ακολουθήσει.  Υπάρχουν πού αξιόλογα ημίγλυκα ειδικά από την ποικιλία Moscato που αποτυπώνουν την ομορφιά της ποικιλίας και του ιδιαίτερου στυλ της δημοφιλούς ποικιλίας.  Ντόπια ημίξηρα ή ημίγλυκα με βάση το Ξινιστέρι άνετα μπορούν να γίνουν οι πρώτοι εκλεπτυσμένοι θαμώνες του ουρανίσκου μας.

Το κρασί σαν απεριτίφ  έχει ένα και μοναδικό σκοπό, να ελευθερώσει το πνεύμα για να απολαύσουμε καλύτερα την παρέα και την συζήτηση, και να ανοίξει την όρεξη για να εκτιμήσουμε καλύτερα το φαγητό που ακολουθεί.